INHOUD
- U18 één match verwijderd van de landstitel
- Jongste Buffalo’s beleven een leerzame periode
- Get to know: Célestin De Schrevel
Lees hieronder ons nieuwsoverzicht:
U18 één match verwijderd van de landstitel
Vorig seizoen kroonde de U15 zich tot kampioen van België en nu staat opnieuw een jeugdelftal van KAA Gent dicht bij de titel. Onze U18 sloot de reguliere competitie af op de eerste plaats en begon daarna als uitgesproken favoriet aan de play-offs. Een play-off-systeem zoals je het nog niet eerder zag… Zo zit het in elkaar:
- De play-offs worden gespeeld met 8 ploegen. Die 8 ploegen zijn geselecteerd op basis van hun eigen prestaties en hun klassement, maar ook de prestaties van de andere jeugdelftallen van de club (U13 t.e.m. U18) tellen mee. Nadat alle resultaten zijn verrekend, krijgen de 8 clubs met de hoogste coëfficiënt een plaatsje in de play-offs van de U18.
- Het puntenaantal van de reguliere competitie blijft ongewijzigd. De punten worden dus niet gehalveerd.
- In de play-offs spelen de ploegen maar 1 keer tegen elkaar. De 4 ploegen met de hoogste coëfficiënt krijgen het voordeel en spelen 4 keer thuis en 3 keer buitenshuis. De andere 4 ploegen spelen 4 keer uit en 3 keer thuis.
Onze U18 sloot de reguliere competitie af met een voorsprong van 4 punten op eerste achtervolgers RSC Charleroi en RSC Anderlecht. Een ijzersterk begin van de play-offs zorgde ervoor dat die voorsprong opliep naar 9 punten. Op de eerste speeldag van de play-offs won KAA Gent met 1-2 op het veld van Anderlecht, de grootste concurrent. Die overwinning zette de titelambities extra kracht bij en de toon voor een straffe eindsprint richting de titel was gezet.
Nadien gingen ook Antwerp (5-0) en Standard (2-3) voor de bijl. Op speeldag 4 kwam KRC Genk op bezoek op het Buffalo Talent Center. Bij een overwinning konden onze jongens zich al officieus landskampioen noemen. De wedstrijd eindigde op een 2-2 gelijkspel nadat Genk in de slotminuut nog had gelijkmaakt vanaf de penaltystip.
De champagne ging dus even terug in de koelkast en het feest werd uitgesteld. Met nog 3 wedstrijden in de play-offs voor de boeg en een kloof van 7 punten op eerste achtervolger Anderlecht ligt de titel nog altijd voor het grijpen.
Zaterdag 6 mei volgt de eerste herkansing op het veld van Charleroi. Bij winst zijn onze jongens officieel kampioen. Nadien volgt op woensdag 10 mei om 17u de thuiswedstrijd tegen KAS Eupen op het Buffalo Talent Center.
Voor die wedstrijd rekenen we massaal op de steun van iedereen die KAA Gent en zijn jeugdopleiding een warm hart toedraagt. Samen willen we onze U18 nog een laatste keer dit seizoen aanmoedigen en feliciteren met het nu al uitzonderlijk seizoen. Meer info hierover volgt binnenkort.
Jongste Buffalo’s beleven een leerzame periode
De U9 van KAA Gent mocht de voorbije 2 maanden heel wat leuke ervaringen opdoen. Zo kreeg het team onder andere bezoek van de leeftijdsgenootjes van FC Nordsjælland uit Denemarken. Een oefenpartij die met 27-4 gewonnen werd.
Vervolgens vertrok onze U9 naar Reims, om deel te nemen aan een mini-toernooi samen met PSG, FC Metz en Stade Reims. Onze U9 won al zijn wedstrijden en kroonde zich tot kampioen van het vierhoekstoernooi.
Als verrassing kwamen ex-Buffalo’s Thibault De Smet en Thomas Foket nog even een bezoekje brengen.
Get to know: Célestin De Schrevel: Een doelman met ambities
Célestin De Schrevel tekende eind vorig seizoen zijn eerste profcontract bij KAA Gent. Na een knalstart met Jong KAA Gent sukkelt de beloftevolle doelman al een tijdje met een schouderblessure. Ondertussen is hij volop op de terugweg om weer onder de lat post te vatten. Tussen de trainingen door zochten wij hem op om hem beter te leren kennen.
Get to know: Célestin De Schrevel!
Je speelt sinds 2021 voor KAA Gent. Hoe ben je hier terechtgekomen?
Célestin: “Ik heb vier jaar bij OH Leuven gevoetbald. In mijn laatste jaar pendelde ik tussen de eerste ploeg en de beloften. Bij OHL zagen ze mij niet binnen hun toekomstplannen. Dat was geen makkelijke periode en het was duidelijk dat ik een andere club moest zoeken. Uiteindelijk tekende ik bij La Louvière. Enkele weken daarna kwam KAA Gent op de proppen. Ik heb toen niet getwijfeld. Ik ben La Louvière trouwens erg dankbaar dat ze mij meteen toestemming gaven om naar Gent te gaan. Dat was mooi, want eigenlijk heb ik daar geen minuten gemaakt.”
Hier bij Gent word je begeleid door Francky Vandendriessche en Bram Van Tornhout. Wat hebben ze jou al bijgebracht?
Célestin: “Met Bart heb ik supergoed samengewerkt. Hij had vertrouwen in mij. Alles gaat dan een stuk makkelijker. Ik moest altijd tot het uiterste gaan op training. Zo werkte ik met Bart veel op kracht. Bart maakte van mij een betere doelman op de lijn. Hij zegt altijd dat je elke training 100 ballen moet pakken aan 100 kilometer per uur. Daarvan word je automatisch beter. Bart was dus een belangrijke keeperstrainer in mijn ontwikkeling. Francky heeft mij ook veel bijgebracht. In mijn eerste jaar volgde hij mijn wedstrijden en hield hij contact met mij. Die belangstelling gaf me een goed gevoel. Sinds dit seizoen krijg ik training van hem. Het is een andere manier van werken, maar wel erg leerrijk. Francky focust meer op het voetenwerk, het gevoel en de rust in doel. Samen is het een ideale combinatie. Ik heb beide nodig om beter te worden.”
Je staat al enkele maanden langs de kant met een blessure. Wat is er precies gebeurd?
Célestin: “In november liep ik een schouderblessure op. Bij een hoekschop kon ik de bal wegwerken met mijn vuist. De spits van de tegenstander wou ook voor de bal gaan, maar hij kwam te laat en botste tegen mijn schouder. Ik hoorde meteen iets kraken. Uiteindelijk bleek het een luxatie te zijn. Het ligament was zelfs een beetje gescheurd. Dat was heel slecht nieuws, want ik was goed bezig. Ik speelde bijna alles en ik had zes clean sheets in negen matchen. Nu heb ik het geaccepteerd. Ik moet blijven werken, al begint het nu toch lang te duren.”
Begin januari stond je al twee keer onder de lat. Sindsdien sta je opnieuw aan de kant. Wat liep er fout?
Célestin: “Dat klopt! Ik wist dat ik niet 100% was, maar ik wou toch spelen. Achteraf gezien kwamen die wedstrijden te vroeg. Mijn schouder was nog niet stabiel. Na de eerste wedstrijd was er geen probleem want ik had niet veel werk. Tijdens de tweede wedstrijd tegen Rupel Boom ben ik gevallen op mijn schouder. Ik heb me toen opnieuw bezeerd. Nadien besefte ik dat ik de tijd moet nemen om te herstellen. Het is geen Champions League. Het is beter een week te veel aan de kant te staan, dan een week te weinig. Dat is een fout die ik in de toekomst niet meer wil maken.”
Bij Jong KAA Gent stond je heel vaak onder de lat. Bij de A-kern kozen ze jou ook regelmatig als derde doelman waardoor je vaak niet kon meespelen met Jong KAA Gent. Is dat geen lastige situatie?
Célestin: “Nu is het moeilijk om daar iets over te zeggen, want ik kan al even niet meespelen. In het begin van dit seizoen, voordat Paul (Nardi) kwam, zat ik regelmatig op de bank bij de A-kern. Het lukte niet altijd om aan te sluiten bij de A-kern omdat ik soms mee moest spelen met de beloften. Ik ben nog jong. Als 20-jarige wil je zoveel mogelijk spelen. Ervaring opdoen is het belangrijkste nu. Ik wil zoveel mogelijk in doel staan. Mijn debuut in de Ghelamco Arena eind vorig jaar was een droom, maar ik wil niets forceren.”
Tijdens dat debuut voor de A-ploeg maakte je meteen indruk. Zo was je zelfzeker genoeg om jezelf boos te maken tegenover de verdediging na een tegendoelpunt. Niet veel jonge gasten zouden dat durven. Hoe zou je jezelf omschrijven als doelman? En aan wie spiegel je jezelf?
Célestin: “Moeilijke vraag (denkt na). Ik ben een doelman die graag de bal heeft en samen speelt met de verdediging. Ik ben daar niet de beste in, maar het lukt wel. Bovendien heb ik lang in de spits gestaan voor ik doelman werd. Dat helpt uiteraard. Ik houd er ook van om spectaculaire reddingen te doen. Een bal uit de winkelhaak halen doe ik graag. Ik heb een vrij goede sprongkracht, dus ik denk dat ik dat goed kan. Als ik mezelf moet vergelijken met een andere doelman zou ik Yassine Bounou zeggen. Hij heeft een vergelijkbare stijl. Moest ik mezelf kunnen samenstellen als doelman, dan zou ik graag een mix zijn van Ederson Moraes, van Manchester City, Ter Stegen en Courtois.”
Ondertussen speel je hier al twee seizoenen. Hoe zie je jouw toekomst bij KAA Gent?
Célestin: “Ik wil bij de A-kern aansluiten. Daar wil ik ook mijn tijd voor nemen. Uiteindelijk is het mijn bedoeling om hier titularis te worden. Niet te vroeg. Het juiste moment vinden is daarbij belangrijk. Binnen twee jaar, bijvoorbeeld. Al is dat snel. Hoe dan ook is het voor een doelman die uit de jeugd komt niet evident om minuten te maken. Op het hoogste niveau willen trainers ervaren doelmannen. Daarom is het belangrijk om mezelf te tonen wanneer het kan. Een doelman die niet speelt, kan zich niet tonen.
Paul (Nardi) en Davy (Roef) hebben niet meteen hun kans gekregen bij de ploeg waar ze opgeleid zijn. Is ergens anders je eerste ervaring opdoen een optie voor jou?
Célestin: “Ik wil gewoon spelen. Als het hier niet lukt, moet ik een andere plek zoeken. Ik weet dat dat kan gebeuren. Maar om eerlijk te zijn. Ik voel me echt goed in Gent. Ik wil hier doorbreken en titularis worden. Maar vooraleer ik hier mijn kans krijg, kan ik ook bij een andere club ervaring opdoen mocht dat nodig zijn. Nu heb ik de kans om te groeien in 1e Nationale. Toch voel ik dat de tijd er zit aan te komen om tussen profvoetballers te spelen. Hopelijk komt die kans. Het start bij hard werken. Elke dag beter willen worden. Als ik mijn kans krijg, zal ik klaar zijn. Het mooiste voorbeeld is Ibrahim Salah. Hij heeft zijn kans gegrepen en heeft een mooie transfer gemaakt.”
Waar liggen je ambities en je dromen?
Célestin: “Mijn ultieme droom is om het WK te winnen. Maar dat is wellicht niet realistisch. In mijn carrière wil ik graag de Champions League spelen. Misschien niet om te winnen, maar ik wil het wel meemaken. Een ander doel is om ooit voor de Rode Duivels te spelen. Ik ben als jeugdspeler al eens mee geweest naar Spanje, maar ik ben nog niet echt geselecteerd geweest. In Spanje heb ik trouwens Matisse Samoise leren kennen. Hij was daar ook. Toen ik naar Gent kwam, was het fijn dat ik al iemand kende in de groep.”
