Op de derde speeldag van groep L in de UEFA Europa League trekken onze Buffalo's naar Servië om het op te nemen tegen Rode Ster Belgrado. Een club met een erg rijke geschiedenis, die we hier even van nabij toelichten.
Vorig seizoen
Rode Ster Belgrado werd vorig seizoen Servisch kampioen met een straatlengte voorsprong van 14 punten op de grote stadsrivaal Partizan. Een derde opeenvolgende titel trouwens, waarmee het nu net als Partizan tien Servische titels op het palmares heeft staan. Rode Ster en Partizan domineren het Servische voetbal en verdeelden sinds 2000 alle landstitels onder elkaar.
Rode Ster haalde vorig seizoen ook de groepsfase van de UEFA Champions League nadat het maar liefst vier voorrondes overleefde, waarin het oa FC Kopenhagen en Young Boys uitschakelde. In groep B moest het tegen de latere winnaar Bayern Munchen de wet van de sterkste ondergaan (3-0 en 0-6) en ook Tottenham bleek een categorie te hoog (5-0 en 0-4). Tegen Olympiakos werd wel een 3-1 zege geboekt, maar de vierde plaats in de groep kon niet vermeden worden. Ook in de jaargang 2018-2019 schopte Rode Ster het tot in de groepsfase. Kwalificatie zat er niet in, maar de 2-0 zege tegen de latere winnaar Liverpool ging toch Europa rond.
Huidig seizoen
Ook dit seizoen lijken weinig ploegen Rode Ster te kunnen bedreigen voor een nieuwe landstitel. Na 13 speeldagen volgen Vojvodina en Partizan al op respectievelijk 6 en 9 punten achterstand. In Europa kon Rode Ster zich deze keer niet kwalificeren voor de groepsfase van de Champions League, in de derde voorronde werden ze uitgeschakeld door Omonia Nicosia na strafschoppen. Enter Europa League dus, waarin ze met een 2-1 zege tegen FC Ararat-Armenia hun plek in de groepsfase veilg stelden. Daarin verloren ze eerst in Hoffenheim maar op de vorige speeldag pakten ze stevig uit met een 5-1 zege tegen Slovan Liberec. Als de Buffalo's nog Europees willen overwinteren, zullen ze zich alleszins voorbij dit stevig blok moeten worstelen.
Servische tegenstanders
Voor de Buffalo's is het een vuurdoop op Servische bodem, want nooit eerder nam Gent het Europees op tegen een ploeg uit Servië of ex-Joegoslavië.
Geschiedenis
FK Crvena Zvezda, in onze regionen beter gekend als Rode Ster Belgrado, werd opgericht in 1945. Dit jaar vierde de Servische club dus zijn 75-jarig bestaan. Een periode waarin het een rijkgevulde trofeeënkast bijeenvoetbalde met maar liefst 21 Joegoslavische en 10 Servische landstitels. Met 19 Joegoslavische en 5 Servische bekers erbij werd het palmares nog stevig aangedikt.
Hét onbetwiste pronkstuk is echter de Europa Cup I die het in 1991 binnenhaalde. In de toenmalige Beker voor Landskampioenen, de voorloper van de Champions League, legde Rode Ster een indrukwekkend en ongeslagen parcours af langs Grashoppers, Glasgow Rangers, Dynamo Dresden en Bayern Munchen. Ook in de finale bleven ze ongeslagen en versloegen ze Olympique Marseille na strafschoppen. Nadien mochten ze zich ook nog de beste ploeg ter wereld noemen na winst in de Intercontinentale Beker.
In het succesjaar 1991 ging de Gouden Bal naar Jean-Pierre Papin, maar de dominantie van Rode Ster werd wel aangetoond met drie spelers in de top-vijf: Darko Pancev, Dejan Savicevic en Robert Prosinecki. Het legde hen geen windeieren, want later zouden ze lucratieve transfers versieren naar respectievelijk Inter Milan, AC Milan en Real Madrid.
Naast dat absolute wonderjaar heeft Rode Ster nog een rijke Europese geschiedenis. In 1971 was het hen al bijna een eerste keer gelukt om de finale van Europa Cup I te bereiken, maar tegen Panathinaikos werd een 4-1 voorsprong uit de heenwedstrijd nog weggegeven. In 1957 en 1992 stonden met Fiorentina en Sampdoria twee Italiaanse ploegen een finaleticket in de weg. In 1979 drongen ze wel door tot de finale van de UEFA Cup, maar daarin was Borussia Mönchengladbach net een tikkeltje te sterk.
Een onbetwist monument uit de geschiedenis van Rode Ster is Rajko Mitic. Hij was speler bij de oprichting van Rode Ster en liet in 13 seizoenen maar liefst 262 doelpunten optekenen in 572 wedstrijden. Na zijn spelerscarrière was hij nog 6 jaar coach van Rode Ster, waarna hij aan het roer van de Joegoslavische nationale ploeg de finale van het EK 1968 haalde, waarin Italië als winnaar uit de bus kwam. Een ronduit indrukwekkend parcours, wat Rode Ster ertoe bewoog om in 2014 het stadion zijn naam te geven.
Intimiderend stadion (maar nu even niet)
Rode Ster Belgrado speelt zijn thuiswedstrijden in het Rajko Mitic stadion, dat ook de bijnaam 'Marakana' meekrijgt. Naast de meer dan 50.000 zitplaatsen staat het stadion ook bekend voor de lange spelerstunnel naar het veld, waar graffiti, bewaking en het aanzwellende geluid van de fanatieke aanhang de tegenstanders angst moet inboezemen. Door de coronacrisis zal het aspect van de vurige supporters donderdag geen rol kunnen spelen.
Stankovic, van topspeler naar topcoach?
Sinds december 2019 is het sportieve roer van Rode Ster in handen van Dejan Stankovic, die daarmee zijn eerste stappen zet als hoofdcoach bij de club waar hij zijn rijke spelerscarrière begon in de jaren '90. Daarna maakte de middenvelder furore in Italië bij Lazio en vooral bij Inter Milan. Ook van bij de Servische nationale ploeg draagt hij met meer dan 100 caps een rijke bagage mee. Die ervaring aanwenden om uit te groeien tot een topcoach, dat is wat Stankovic voor ogen heeft, te beginnen bij Rode Ster.