Een zwak begin maakte plaats voor een betere tweede helft. Met het nodige doorzettingsvermogen hielden de Buffalo's de punten thuis dankzij doelpunten van Tsuyoshi Watanabe en Dante Vanzeir. Drie belangrijke punten in de strijd om de Champions' Play-offs.
DANIJEL MILICEVIC - “Na de wissels was het alles of niets. Het enige wat telde was de overwinning en daar zijn we in geslaagd mede door onze mentaliteit.”
Dante Vanzeir: "De drie punten pakken was ons belangrijkste doel"
Dante Vanzeir kroonde zichzelf tot matchwinnaar in een onverwacht zenuwslopende wedstrijd. “Ja, we maakten het onszelf inderdaad onnodig moeilijk vandaag”, stak hij de hand in eigen boezem. “Tegelijkertijd vind ik dat er geen gemakkelijke matchen bestaan in onze Belgische competitie. Het was niet het mooiste spel, maar – zeker na twee keer op achterstand te komen – vechten geblazen. De drie punten pakken was ons belangrijkste doel.”
Een oogst die er dus kwam dankzij de sympathieke Limburger, door het binnentrappen van 2 penalty’s. “Als spits moest ik mijn verantwoordelijkheid pakken en ik voelde ook veel vertrouwen van de staf en medespelers. Gelukkig trilden de netten ook twee keer en dan is het een fantastisch gevoel om de club zo te kunnen helpen. Het is zaak om me af te zonderen en de keeper niet te gunnen zijn spelletje te spelen – ook al is hij imposant met zijn kop groter dan mij”, lachte de aanvaller.
Zijn stalen zenuwen bewees hij eveneens door de tweede bal van op de stip óók te trappen. “Ik heb vertrouwen en met het publiek dat zich meer en meer achter de ploeg schaarde, voelde ik me eigenlijk verplicht om ook die te nemen. Dan beginnen wel de mind games: ‘Kies ik dezelfde of een andere hoek?’. Je moet met de druk om kunnen, vastberaden een hoek kiezen en de bal binnenschieten”, deed de Limburger het simpeler klinken dan het is.”
De o zo belangrijke driepunter zorgde voor een geruststellender kloofje met plaats 7. “Daarom dat het in deze fase van de competitie vooral om de punten gaat. Dat het spel veel beter moet is wel een feit. We zijn nog niet zeker van ons Play-Off 1-ticket, maar het is een goede stap. Er komen nog een paar moeilijke matchen aan…”.
Nog een positief gegeven aan deze zonnige namiddag was de geleidelijke ontdekking van nieuwe spits Hyllarion Goore. “Wat viel hij sterk in”, beaamde zijn spitsbroeder. “Een goede gast die hier nog maar net is. Ik heb graag iemand naast mij die in de bal komt en tegenstelde loopacties maakt met mij. Zelf ga ik graag in de ruimte en hij creëert ruimte voor mij. Ook andersom: als ik diep loop, dat hij in de bal kan komen. Het is nog een zoektocht, maar op dit moment gaat het al goed”, doet de Limburger de Gentse familie al dromen van een gevreesd nieuw spitsenduo. (RG)
Hyllarion Goore: "Het voelde geweldig dat het publiek me in de armen sloot"
Hyllarion Goore – onthoud de naam want die zal nog veel toegejuicht worden. “Het vertrouwen dat ik kreeg deed me goed”, klonk het bedeesd. Zo energiek de spits zich toonde op het veld, zo stil en bescheiden is de 19-jarige Ivoriaan ernaast. “Het is mijn doel om de eerste ploeg te helpen door goede wedstrijden te spelen en veel te scoren.” Een clichéantwoord, maar zijn stemtoon verried dat hij het enorm meende.
Helpen deed de jonkie o.a. door die tweede penalty uit te lokken, die quasi als assist aanzien kon worden. “Ja en dan nog een strafschop die de zege opleverde”, lachte de aanvaller zijn tanden bloot. “Het maakt me tevreden. Zeker omdat voor ik het veld opkwam de coach vroeg om er alles aan te doen om die overwinning binnen te halen. Dat hebben we als groep dan ook gedaan.”
Zo evident is dat allemaal niet voor een Afrikaanse tiener die het moet maken in Europa. “De aanpassing is inderdaad wat moeilijk, maar ik word goed opgevangen door de club. Ook mijn ploeggenoten en coach helpen – echt iedereen doet zijn duit in het zakje om me hier op mijn gemak te voelen. Daar ben ik ze allemaal heel dankbaar voor.”
Goore trapte naast het veld ook al onbewust een voorzet naar de Gentse aanhang: “Hoe mijn naam precies wordt uitgesproken? Als Goré, maar ze noemen mij ook wel Bigo”, glimlachte hij. Bigo, Bigoal – we hoeven de naar gewoonte creatieve supporters geen inspiratie te geven. “Het voelde geweldig dat het publiek me in de armen sloot. Voor hen geef ik me extra hard op het terrein." (RG)
