Nieuws

23 april 2023 was zonder twijfel de slechtste dag van het jaar voor KAA Gent. Alsof de nederlaag tegen Oostende nog niet hard genoeg aangekomen was, trof het noodlot die bewuste zondag ook nog Laurent Depoitre. Kort na zijn invalbeurt scheurde onze clubtopschutter de achillespees van zijn linkervoet. Intussen werd Laurent geopereerd en kan de revalidatie starten. We keerden met hem nog eens terug naar die vervloekte zondag. Laurent Depoitre: “Ik had niet direct door dat ik een blessure had. Ik kreeg een bal die ik afspeel aan Tarik, hij gaf hem terug en daarna voelde ik een tackle langs achter. Tenminste, dat is wat ik dacht. Ik draai me om naar de scheidsrechter om te zien hoe hij zou reageren en terwijl ik dat doe, besef ik dat er niemand achter me staat en dat er dus iets anders aan de hand is. Toen ik daarna enkele stappen probeerde te zetten, begreep ik dat mijn achillespees gescheurd was. Ik had het gevoel alsof ik op hoge hakken liep. Toen wist ik dat ik eraf moest en dat irriteerde me nog het meest. We hadden net gescoord nadat ik erop was gekomen en waren aan het duwen om die tweede goal te maken. Pas daarna besefte ik dat ik voor een lange revalidatie stond. Dat was een dubbele ontgoocheling.” “Het was een dubbele ontgoocheling. Eerst omdat ik eraf moest en de ploeg niet kon helpen om die tweede goal te maken, daarna omdat ik begreep dat ik voor een lange revalidatie stond.” Na de eerste pijn drong de realiteit pas goed door. Er werd snel gesproken over een operatie en Depoitre begreep dat hij vertrokken was voor een maandenlange revalidatie en alles wat je niet wil als voetballer: afgezonderd zijn van de groep en het veld, elke dag dezelfde oefeningen in de fitness en een eenzame weg terug. Het duurde even om die klik te maken, zo geeft hij toe: “In het begin sta er je niet zo bij stil, je hebt pijn, kunt niet goed stappen. Maar niet lang daarna begrijp je dat je voor maanden vertrokken bent en alles zal missen wat je graag doet. C’est la misère, quoi.” Ondertussen heeft Laurent de klik gemaakt en klinkt hij strijdvaardig. “Ik weet wel wat de mensen gaan zeggen: "Depoitre is 34 en met zo’n zware blessure, dat wordt moeilijk". Maar 34 jaar of niet, ik ga er alles aan doen om terug op niveau te komen. Er is geen enkele reden om te denken dat dat niet zou lukken als ik goed revalideer.” Hij ziet bovendien nog redenen om positief te zijn want in tegenstelling tot veel andere profspelers begon zijn profcarrière pas later en heeft hij niet de fysieke en mentale belasting gekend die veel anderen wel parten speelt: “Wie heel vroeg prof wordt, is het soms al beu tegen zijn dertigste. Maar ik heb altijd veel plezier gehad op het veld, ik hou van wat ik doe en ik ga er alles doen om even sterk terug te keren. Daar mag je zeker van zijn.” “Het is op zulke momenten dat je ziet wie er echt voor je is.” Wat Lolo ook deugd doet zijn de berichtjes die hij kreeg van zijn familie, de staf, de ploegmaats en supporters. Ook al veranderen ze niets aan de situatie, een mentale boost geven ze wel. Veel bewegen zit er nu niet in, dus bracht hij de voorbije dagen vooral door in de zetel. Toch blijft hij ook op de hoogte van het reilen en zeilen op het oefencomplex. “Ik ben hier nu al even niet meer geweest, maar ik krijg regelmatig berichtjes van de ploegmaats over hoe het er hier aan toegaat, hoe de sfeer in de groep is en zo. Dat doet deugd, zo blijf je betrokken.” Ook Julien De Sart bracht hem deze week een bezoekje: “Klopt, dat was leuk ja, we hebben goed gelachen. Het doet deugd om eens mensen te zien als je je dagen moet vullen met Netflix en YouTube. Maar goed, het is nu ook niet dat ik depressief ben, hé. Ik heb de knop omgedraaid, probeer het positief te zien en mij te concentreren op mijn comeback.” “Tarik is een inspiratie. Hoe hij zijn comeback heeft aangepakt was echt wauw. Altijd positief en gemotiveerd, met veel karakter. Elke dag was hij in opperste concentratie zijn oefeningen aan het doen. Hij is mijn voorbeeld.” Of de lange revalidatie van Tarik Tissoudali een inspiratiebron kan zijn, wilden we graag weten. Op die vraag antwoordt Lolo bevestigend: “Toen ik Tarik tijdens zijn revalidatie bezig zag, was ik onder de indruk van zijn motivatie en zijn mentaliteit. Hij deed elke dag zijn oefeningen met dezelfde inzet, hij bleef positief, geconcentreerd en gefocust. Ik was onder indruk van zijn mentale kracht en dacht bij mezelf: het moet verschrikkelijk zijn om zo’n zware blessure te hebben, altijd alleen te moeten werken en elke dag dezelfde oefeningen te moeten doen. En nu overkwam het mij ook." "Wanneer je zelf niet geblesseerd bent en je ziet iemand elke dag zo werken, heb je er medelijden mee. Maar als het jezelf overkomt, besef je dat je je mindset moet veranderen en de zaken anders moet bekijken (klopt op tafel). Je zegt tegen jezelf: oké, dat worden hier moeilijke maanden maar ik moet de motivatie vinden, er is geen andere manier. C’est la vie. Dat is het leven van een voetballer. Ik heb gelukkig nooit gesukkeld met mijn kruisbanden of knieën en ik had gehoopt mijn carrière te kunnen afsluiten zonder zware blessures, maar het is anders gelopen. Il n’y a rien à faire. Ik trek me op aan Tariks voorbeeld, aan hoe hij het klaargespeeld heeft. Hij is mijn voorbeeld om hier door te komen."

Op naar Luik! Samen met onderstaande 19 spelers trekken we naar Sclessin. Hein Vanhaezebrouck kan nog niet rekenen op Darko Lemajic, Andrew Hjulsager, Sulayman Marreh en Laurent Depoitre. Zij revalideren verder. Nurio Fortuna en Alessio Castro-Montes komen terug in de selectie na een kleine blessure.

Speeldag twee van de Europe Play-Offs kondigt zich aan en het is meteen een topper! Onze Buffalo's trekken naar Sclessin waar ze de leidersplaats zullen verdedigen. Hein Vanhaezebrouck stoomde zijn troepen klaar voor het belangrijke treffen met de Rouches. PERSCONFERENTIE

Standard Luik en KAA Gent treffen elkaar voor de vijftiende keer in de play-offs van de Jupiler Pro League (10 keer in PO I, 2 keer in PO II, 2 keer in de barragewedstrijden om de Europa League), de Rouches trokken acht keer aan het langste eind, de Buffalo's wonnen zesmaal.   Standard won geen van de laatste vijf Jupiler Pro League-ontmoetingen met KAA Gent (G2, V3), de laatste Luikse zege op de Buffalo's dateert van 8 mei 2021 (2-1 in de Europe Play-offs), wat ook de meeste recente overwinning was van de Rouches in de play-offs (G1, V4 sindsdien).   Standard won vijf van de acht thuisduels in de Jupiler Pro League in 2023 (G2, V1), bij een volgende zege is het aantal thuisoverwinningen van 2022 al geëvenaard (W6, G3, V7).   KAA Gent scoorde in 2023 al twintig keer op verplaatsing in 1A, tenminste vijf keer vaker dan iedere andere ploeg; echter incasseerden dit kalenderjaar alleen Royal Antwerp (3) en Club Brugge (4) minder tegengoals dan Standard (7) in eigen huis.   Standard ontving dit Jupiler Pro League-seizoen al tien rode kaarten, het hoogste aantal voor een ploeg in een seizoen in 1A sinds Royal Excel Moeskroen in 2018/19 (11).   Standard (W14, G4) is één van de drie ploegen, samen met Union Saint-Gilloise (W19, G2) en Royal Antwerp (W20), die dit Jupiler Pro League-seizoen nog geen enkele wedstrijd verloor waarin het de openingsgoal maakte.   In de vorige speelronde tegen KVC Westerlo noteerde KAA Gent 47 balcontacten in de vijandelijke zestien, het hoogste aantal voor de ploeg in een Jupiler Pro League-duel sinds 10 april 2022 tegen OH Leuven (55) en het hoogste aantal voor de Buffalo's in de een wedstrijd in de play-offs sinds Opta deze data verzamelt (2014/15).   KAA Gent maakte negen van de laatste tien Jupiler Pro League-treffers in de tweede helft; alleen Union Saint- Gilloise kwam dit seizoen vaker tot scoren na rust (42) dan de Buffalo's (40 keer), terwijl maar liefst zes ploegen vaker tot scoren kwamen in de eerste helft dan KAA Gent (27 keer).   Sven Kums kan zijn 200e Jupiler Pro League-duel namens KAA Gent spelen, de laatste speler die die mijlpaal bereikte namens de Buffalo's is Nana Asare op 5 mei 2019; Kums kwam namens Gent in de competitie vaker tot scoren tegen Standard dan tegen iedere andere ploeg (4 keer).

April zit er alweer op en dat betekent een nieuwe stemming voor Goal en Speler van de Maand! Wie gaat met de prijzen lopen? Voor het mooiste doelpunt kun je kiezen tussen goals van Cuypers, Kums, Gift, Hong of Torunarigha. Hoe? Stem op jouw favoriet via "polls" in het menu van onze app Als je je stem uitbrengt, maak je kans om de winnaars zelf hun trofee te overhandigen!       

INHOUD U18 één match verwijderd van de landstitel Jongste Buffalo’s beleven een leerzame periode Get to know: Célestin De Schrevel Lees hieronder ons nieuwsoverzicht: U18 één match verwijderd van de landstitel Vorig seizoen kroonde de U15 zich tot kampioen van België en nu staat opnieuw een jeugdelftal van KAA Gent dicht bij de titel. Onze U18 sloot de reguliere competitie af op de eerste plaats en begon daarna als uitgesproken favoriet aan de play-offs. Een play-off-systeem zoals je het nog niet eerder zag…  Zo zit het in elkaar: De play-offs worden gespeeld met 8 ploegen. Die 8 ploegen zijn geselecteerd op basis van hun eigen prestaties en hun klassement, maar ook de prestaties van de andere jeugdelftallen van de club (U13 t.e.m. U18) tellen mee. Nadat alle resultaten zijn verrekend, krijgen de 8 clubs met de hoogste coëfficiënt een plaatsje in de play-offs van de U18.   Het puntenaantal van de reguliere competitie blijft ongewijzigd. De punten worden dus niet gehalveerd.   In de play-offs spelen de ploegen maar 1 keer tegen elkaar. De 4 ploegen met de hoogste coëfficiënt krijgen het voordeel en spelen 4 keer thuis en 3 keer buitenshuis. De andere 4 ploegen spelen 4 keer uit en 3 keer thuis. Onze U18 sloot de reguliere competitie af met een voorsprong van 4 punten op eerste achtervolgers RSC Charleroi en RSC Anderlecht. Een ijzersterk begin van de play-offs zorgde ervoor dat die voorsprong opliep naar 9 punten. Op de eerste speeldag van de play-offs won KAA Gent met 1-2 op het veld van Anderlecht, de grootste concurrent. Die overwinning zette de titelambities extra kracht bij en de toon voor een straffe eindsprint richting de titel was gezet. Nadien gingen ook Antwerp (5-0) en Standard (2-3) voor de bijl. Op speeldag 4 kwam KRC Genk op bezoek op het Buffalo Talent Center. Bij een overwinning konden onze jongens zich al officieus landskampioen noemen. De wedstrijd eindigde op een 2-2 gelijkspel nadat Genk in de slotminuut nog had gelijkmaakt vanaf de penaltystip. De champagne ging dus even terug in de koelkast en het feest werd uitgesteld. Met nog 3 wedstrijden in de play-offs voor de boeg en een kloof van 7 punten op eerste achtervolger Anderlecht ligt de titel nog altijd voor het grijpen. Zaterdag 6 mei volgt de eerste herkansing op het veld van Charleroi. Bij winst zijn onze jongens officieel kampioen. Nadien volgt op woensdag 10 mei om 17u de thuiswedstrijd tegen KAS Eupen op het Buffalo Talent Center. Voor die wedstrijd rekenen we massaal op de steun van iedereen die KAA Gent en zijn jeugdopleiding een warm hart toedraagt. Samen willen we onze U18 nog een laatste keer dit seizoen aanmoedigen en feliciteren met het nu al uitzonderlijk seizoen. Meer info hierover volgt binnenkort. Jongste Buffalo’s beleven een leerzame periode De U9 van KAA Gent mocht de voorbije 2 maanden heel wat leuke ervaringen opdoen. Zo kreeg het team onder andere bezoek van de leeftijdsgenootjes van FC Nordsjælland uit Denemarken. Een oefenpartij die met 27-4 gewonnen werd. Vervolgens vertrok onze U9 naar Reims, om deel te nemen aan een mini-toernooi samen met PSG, FC Metz en Stade Reims. Onze U9 won al zijn wedstrijden en kroonde zich tot kampioen van het vierhoekstoernooi. Als verrassing kwamen ex-Buffalo’s Thibault De Smet en Thomas Foket nog even een bezoekje brengen. Get to know: Célestin De Schrevel: Een doelman met ambities Célestin De Schrevel tekende eind vorig seizoen zijn eerste profcontract bij KAA Gent. Na een knalstart met Jong KAA Gent sukkelt de beloftevolle doelman al een tijdje met een schouderblessure. Ondertussen is hij volop op de terugweg om weer onder de lat post te vatten. Tussen de trainingen door zochten wij hem op om hem beter te leren kennen. Get to know: Célestin De Schrevel! Je speelt sinds 2021 voor KAA Gent. Hoe ben je hier terechtgekomen? Célestin: “Ik heb vier jaar bij OH Leuven gevoetbald. In mijn laatste jaar pendelde ik tussen de eerste ploeg en de beloften. Bij OHL zagen ze mij niet binnen hun toekomstplannen. Dat was geen makkelijke periode en het was duidelijk dat ik een andere club moest zoeken. Uiteindelijk tekende ik bij La Louvière. Enkele weken daarna kwam KAA Gent op de proppen. Ik heb toen niet getwijfeld. Ik ben La Louvière trouwens erg dankbaar dat ze mij meteen toestemming gaven om naar Gent te gaan. Dat was mooi, want eigenlijk heb ik daar geen minuten gemaakt.” Hier bij Gent word je begeleid door Francky Vandendriessche en Bram Van Tornhout. Wat hebben ze jou al bijgebracht? Célestin: “Met Bart heb ik supergoed samengewerkt. Hij had vertrouwen in mij. Alles gaat dan een stuk makkelijker. Ik moest altijd tot het uiterste gaan op training. Zo werkte ik met Bart veel op kracht. Bart maakte van mij een betere doelman op de lijn. Hij zegt altijd dat je elke training 100 ballen moet pakken aan 100 kilometer per uur. Daarvan word je automatisch beter. Bart was dus een belangrijke keeperstrainer in mijn ontwikkeling. Francky heeft mij ook veel bijgebracht. In mijn eerste jaar volgde hij mijn wedstrijden en hield hij contact met mij. Die belangstelling gaf me een goed gevoel. Sinds dit seizoen krijg ik training van hem. Het is een andere manier van werken, maar wel erg leerrijk. Francky focust meer op het voetenwerk, het gevoel en de rust in doel. Samen is het een ideale combinatie. Ik heb beide nodig om beter te worden.” Je staat al enkele maanden langs de kant met een blessure. Wat is er precies gebeurd? Célestin: “In november liep ik een schouderblessure op. Bij een hoekschop kon ik de bal wegwerken met mijn vuist. De spits van de tegenstander wou ook voor de bal gaan, maar hij kwam te laat en botste tegen mijn schouder. Ik hoorde meteen iets kraken. Uiteindelijk bleek het een luxatie te zijn. Het ligament was zelfs een beetje gescheurd. Dat was heel slecht nieuws, want ik was goed bezig. Ik speelde bijna alles en ik had zes clean sheets in negen matchen. Nu heb ik het geaccepteerd. Ik moet blijven werken, al begint het nu toch lang te duren.” Begin januari stond je al twee keer onder de lat. Sindsdien sta je opnieuw aan de kant. Wat liep er fout? Célestin: “Dat klopt! Ik wist dat ik niet 100% was, maar ik wou toch spelen. Achteraf gezien kwamen die wedstrijden te vroeg. Mijn schouder was nog niet stabiel. Na de eerste wedstrijd was er geen probleem want ik had niet veel werk. Tijdens de tweede wedstrijd tegen Rupel Boom ben ik gevallen op mijn schouder. Ik heb me toen opnieuw bezeerd. Nadien besefte ik dat ik de tijd moet nemen om te herstellen. Het is geen Champions League. Het is beter een week te veel aan de kant te staan, dan een week te weinig. Dat is een fout die ik in de toekomst niet meer wil maken.” Bij Jong KAA Gent stond je heel vaak onder de lat. Bij de A-kern kozen ze jou ook regelmatig als derde doelman waardoor je vaak niet kon meespelen met Jong KAA Gent. Is dat geen lastige situatie? Célestin: “Nu is het moeilijk om daar iets over te zeggen, want ik kan al even niet meespelen. In het begin van dit seizoen, voordat Paul (Nardi) kwam, zat ik regelmatig op de bank bij de A-kern. Het lukte niet altijd om aan te sluiten bij de A-kern omdat ik soms mee moest spelen met de beloften. Ik ben nog jong. Als 20-jarige wil je zoveel mogelijk spelen. Ervaring opdoen is het belangrijkste nu. Ik wil zoveel mogelijk in doel staan. Mijn debuut in de Ghelamco Arena eind vorig jaar was een droom, maar ik wil niets forceren.” Tijdens dat debuut voor de A-ploeg maakte je meteen indruk. Zo was je zelfzeker genoeg om jezelf boos te maken tegenover de verdediging na een tegendoelpunt. Niet veel jonge gasten zouden dat durven. Hoe zou je jezelf omschrijven als doelman? En aan wie spiegel je jezelf? Célestin: “Moeilijke vraag (denkt na). Ik ben een doelman die graag de bal heeft en samen speelt met de verdediging. Ik ben daar niet de beste in, maar het lukt wel. Bovendien heb ik lang in de spits gestaan voor ik doelman werd. Dat helpt uiteraard. Ik houd er ook van om spectaculaire reddingen te doen. Een bal uit de winkelhaak halen doe ik graag. Ik heb een vrij goede sprongkracht, dus ik denk dat ik dat goed kan. Als ik mezelf moet vergelijken met een andere doelman zou ik Yassine Bounou zeggen. Hij heeft een vergelijkbare stijl. Moest ik mezelf kunnen samenstellen als doelman, dan zou ik graag een mix zijn van Ederson Moraes, van Manchester City, Ter Stegen en Courtois.” Ondertussen speel je hier al twee seizoenen. Hoe zie je jouw toekomst bij KAA Gent? Célestin: “Ik wil bij de A-kern aansluiten. Daar wil ik ook mijn tijd voor nemen. Uiteindelijk is het mijn bedoeling om hier titularis te worden. Niet te vroeg. Het juiste moment vinden is daarbij belangrijk. Binnen twee jaar, bijvoorbeeld. Al is dat snel. Hoe dan ook is het voor een doelman die uit de jeugd komt niet evident om minuten te maken. Op het hoogste niveau willen trainers ervaren doelmannen. Daarom is het belangrijk om mezelf te tonen wanneer het kan. Een doelman die niet speelt, kan zich niet tonen. Paul (Nardi) en Davy (Roef) hebben niet meteen hun kans gekregen bij de ploeg waar ze opgeleid zijn. Is ergens anders je eerste ervaring opdoen een optie voor jou? Célestin: “Ik wil gewoon spelen. Als het hier niet lukt, moet ik een andere plek zoeken. Ik weet dat dat kan gebeuren. Maar om eerlijk te zijn. Ik voel me echt goed in Gent. Ik wil hier doorbreken en titularis worden. Maar vooraleer ik hier mijn kans krijg, kan ik ook bij een andere club ervaring opdoen mocht dat nodig zijn. Nu heb ik de kans om te groeien in 1e Nationale. Toch voel ik dat de tijd er zit aan te komen om tussen profvoetballers te spelen. Hopelijk komt die kans. Het start bij hard werken. Elke dag beter willen worden. Als ik mijn kans krijg, zal ik klaar zijn. Het mooiste voorbeeld is Ibrahim Salah. Hij heeft zijn kans gegrepen en heeft een mooie transfer gemaakt.” Waar liggen je ambities en je dromen? Célestin: “Mijn ultieme droom is om het WK te winnen. Maar dat is wellicht niet realistisch. In mijn carrière wil ik graag de Champions League spelen. Misschien niet om te winnen, maar ik wil het wel meemaken. Een ander doel is om ooit voor de Rode Duivels te spelen. Ik ben als jeugdspeler al eens mee geweest naar Spanje, maar ik ben nog niet echt geselecteerd geweest. In Spanje heb ik trouwens Matisse Samoise leren kennen. Hij was daar ook. Toen ik naar Gent kwam, was het fijn dat ik al iemand kende in de groep.”