Julien De Sart – maker van het belangrijke tweede doelpunt – was zichtbaar gelukkig na de wedstrijd. “We hebben de match serieus aangepakt, met veel controle en dominantie.” Gent was baas, maar verzilverde maar één kans via de al even herboren Tarik Tissoudali. “Na de rust moesten we snel de 2-0 maken”, aldus De Sart.
En dat was voor de middenvelder weggelegd, nadat Hugo Cuypers in de 16 onderuit werd gehaald. Hij schoot de penalty strak, links, binnen. “Als Luikenaar is het extra leuk te scoren voor de spionkop van Charleroi”, lachte hij. Orban scoorde dan nog een derde keer. “We zitten als ploeg in een goede flow.”
Gelukkig, want rusten is echter niet voor meteen. “Donderdag volgt er een tripje naar Ijsland en zondag wacht een grote match tegen Anderlecht.” En of, de nummer 3 tegen de nummer 2 met amper één puntje verschil. Nog 7 keer slapen. (RG)
De ban van Orban is gebroken – na een droogteperiode poeierde hij de 3-0 tegen de netten. “Wat moet ik zeggen? Het was geen eenvoudige periode. In het voetbal ken je hoogtes en laagtes. Toen ik doelpunten scoorde was iedereen content. De laatste tijd deed ik dat niet meer, kwam er kritiek en kreeg ik minder minuten. Dat is moeilijk”, aldus de jonge spits van 21.
Weg van de spotlights bleef de jongeman vechten. “Je moet natuurlijk professioneel blijven en kansen grijpen. Ook al krijg ik weinig speeltijd, ik moet er staan om nadien meer minuten te krijgen en uiteindelijk terug te mogen starten aan de match. Of ik er met de trainer erover praatte? Dat was niet noodzakelijk. Al sinds mijn debuut gaf de coach mij veel vertrouwen”, was de Nigeriaan erkentelijk.
“Altijd professioneel blijven” – hij herhaalde het vaak. “Kijk, ik heb vertrouwen in mijn kwaliteiten. Ook tijdens de momenten dat ik minder aan de bak kom. Ik heb veel respect voor onze trainer – ‘un grand coach’. Mijn plaats is echter niet op de bank”, klonk het vol zelfvertrouwen. Doorheen zijn stem klonk de goesting om dat aan iedereen te bewijzen. “Het belangrijkste blijft wel de ploeg.” (RG)