Jupiler Pro League
Speeldag 27

Danijel Milicevic

Jordan Torunarigha

Goedgeluimd en met een pizza margherita XXL in de hand stapte Jordan Torunarigha de mixed zone binnen – wat een hoog niveau haalt de Duitser tegenwoordig. “Bedankt, dat is fijn om te horen. Zo probeer ik ook het team te helpen – elke match moet ik die lijn kunnen doortrekken. Daarnaast is er ook altijd ruimte voor progressie. Een dikke pluim wel voor het hele team dat we tegen twee sterke tegenstanders onze netten schoonhouden.”

Clean sheets – het was lange tijd een verre droom voor de Buffalo’s en o.a. in die ommekeer speelt de (interim)coach een rol. “En dit dus ook tegen een Genk dat niet voor niets 20 punten voor ons staat, het is een superteam dat het mooiste voetbal op de mat brengt. In het verleden slikten we inderdaad te vaak makkelijke doelpunten en de coach laat ons nu compacter spelen. He’s doing a good job”, aldus de robuuste verdediger. 

Dat vraagt om wat extra motivering: wat maakt Mili zo’n graag geziene (interim)coach in deze spelersgroep? “Hij motiveert ons constant en komt met iedereen overeen. Nog steeds is hij dezelfde persoon als toen hij assistent was. Weet je, sommige coaches kunnen zelfs niet omgaan met mensen – ik zeg zelfs niet spelers. Hij is wel human en iedereen wil voor hem spelen”, stak hij de loftrompet op over de Zwitser.

Zijn verdedigende linie kreeg ook extra verantwoordelijkheden. “Zo vraagt hij mij om meer een leidersrol op te nemen en Wata en ik moeten meer communiceren van hem. Op training is dat in het Japans – Wata leerde mij enkele woordjes”, lachte de 27-jarige. “Tijdens de match neem ik dat risico echter niet en is het gewoon in het Engels. Wij vullen elkaar goed aan.” 

Het was de perfecte timing om de vruchten te plukken van die verbeterde communicatie en zo een beest als Tolu de baas te kunnen. “Ik ken hem goed, want hij is ook een Nigeraan. Hij is zo’n sterke beer – zelfs ik moet zó (kijkt in de lucht, red.) kijken om zijn gezicht te kunnen zien”, lachte hij zijn tanden bloot. “Om nog te zwijgen over zijn gewicht. Het is echt niet simpel om tegen hem te spelen. Een ‘man mountain’? Dat zal je uit mijn mond niet horen”, sloot hij met de lach af om eindelijk die pizza in zijn mond te kunnen steken. (RG)

Matisse Samoise

“Jullie zullen het met mij moeten doen” – Matisse Samoise kwam in de plaats van de gevraagde Delorge, die een plasje moest geven aan de dopingcontroleur. “Dit is een gewonnen en verdiend punt. Ook de manier waarop stemt ons tevreden. Ik zeg niet dat we Genk hebben weggespeeld, maar als je ziet hoe ons seizoen tot nu toe liep, kunnen we zeggen dat we stappen in de juiste richting zetten. We tonen meer initiatief en zakken minder terug. Een goede flow is veel gezegd, want er is zeker nog werk aan de winkel. Het belangrijkste is om in Play-Off 1 te zitten.”
 
Een terugkeer door de grote poort in die mini nacompetitie is het grote doel. “Na de match van vandaag durf ik zeggen dat we er thuishoren. We lagen niet onder tegen de leider. De komende weken is het wel zaak om te blijven groeien. Laat ons beginnen met ervoor te zorgen dat we in die top 6 blijven, want Standard heeft gewonnen op Brugge. Wij hebben echter alles in eigen hand. En dan weet je maar nooit: een ploeg die zonder druk kan spelen…”
 
Het eergevoel van de Buffalo’s speelt op, zeker na wat er de laatste maanden in de krant stond. “Natuurlijk willen we ons tonen na alles wat er geschreven is”, aldus de Gentenaar – waarop een journalist begon te glimlachen. “Waarom lach je? Ik heb niet gekeken wie het schreef, hoor. Ik zal het eens natrekken”, glimlachte de 23-jarige. “We gebruiken het alleszins als brandstof – week na week.”
 
Samoise van de Gantoise zette deze week ook zijn krabbel onder een verlengde verbintenis met de ploeg van zijn hart en voelt zich vrijer. “Dat is plezant natuurlijk. Het is toch een soort druk op de schouders die er nu van af valt. Het is iets vrijer spelen, maar vooral buiten het veld voelt het als een grote opluchting.” (RG)