Een lekker driegangenmenu op Stayen: Limburgse vlaai als voorgerecht en een geflambeerd kanarietje als hoofdschotel – perfect gekruid met drie doelpunten. Chef-kok van de avond was wederom de sympathieke killer Hugo Cuypers: “Die rode kaart hielp natuurlijk ook wel”, stak hij niet alle pluimen op zijn hoed. “Door de 0-2 op slag van rust was het met een man meer boeken toe, als we niets onnozel deden in de tweede helft." Toch zorgde hij met de knappe 0-3 nog voor een lekker toetje. “De derde goal volgde snel en dat gaf ons de luxe om de match rustig uit te spelen”.
Cuypers on fire dus – zaten de strenge woorden van de coach daar voor iets tussen? “Neen, totaal niet. Ik ben ook streng voor mezelf en het was effectief een mindere match tegen Charleroi. Zijn kritiek was positief bedoeld”, aldus de immer serene jongeman voor de camera’s. “Ik probeer elke match mijn uiterste best te doen en vandaag viel het goed mee”. En of.
En zo katapulteerde mister sympatico met zijn teammaats de Buffalo’s naar de vierde plaats in de competitie – de tweede keer in 3 jaar. “Eindelijk”, klonk hij opgelucht. “We hebben er lang voor gevochten en we zullen er alles aan doen om dat ticketje te behouden”. The hunter werd the hunted. Bring it on.
Een topavond dus, ook omdat met zijn 12de en 13de goal van het seizoen de Gouden Stier op zijn rug bijna een feit is. “Als ik topscorer word, wil dat zeggen dat ik het team goed heb meegeholpen en de ploeg goed draait –het is dus een collectieve ambitie. Ik probeer altijd mijn steentje bij te dragen en te werken voor het team. Hoe meer ik scoor, hoe beter het team draait”. (RG)