Hugo Cuypers, alwéér stond hij er. Mooie goal, dito assist. “Exact dezelfde als zaterdag tegen Union, hé”, kniooogde hij. “Ik ken Alessio en als hij naar binnen komt, dan geeft hij dat passje. De automatismes zijn er naar het einde van het seizoen, die fases zijn goed ingestudeerd”. Tegen een Engelse club zelfs deze keer, hij lachte: “Het doet altijd goed om te scoren."
En toch: alles was er om er een unieke avond van te maken, maar de kers op de taart bleef in de frigo. “We zijn inderdaad wat teleurgesteld. Het publiek zat er goed achter, maar we hebben ons sterk moment na de goal niet kunnen verzilveren met een tweede doelpunt. Deze match geeft ons wel hoop voor de return. Uiteindelijk is het geen slecht resultaat”
Met het mes tussen de tanden zal het zijn in Londen. “Kijk, voor deze match zat het vertrouwen al goed, maar de match van vandaag moet ons echt geloof schenken dat we ginder iets kunnen rapen. Als we daar zonder complexen spelen, is alles mogelijk.” (RG)
Alessio Castro-Montes toonde hoe het moest met een knappe assist. ”Dat klopt”, lachte de Limburger. “Het was een mooie collectieve actie: één-twee met Gift, Hugo (Cuypers, red.) die zich goed vrijliep en heel mooi afwerkte.” Laten we eerlijk zijn, na de high five bij de tegengoal deed dit extra deugd. “Er was toch wel wat opluchting mee gemoeid ja. De trainer had ons nochtans gewaarschuwd dat het minste concentratieverlies gewoon wordt afgestraft. Het zal ons niet meer overkomen”. Lesson learned.
Voor de rest mocht Gent zich fier op de borst kloppen – wat een prestatie tegen een Premier Leagueploeg. “Er leefde het gevoel dat wij hen aankonden vandaag. Als we onze kansen hadden afgemaakt zat er zelfs winst in. Maar goed, 1-1 thuis tegen West Ham is niet slecht.” Na een lastig tussendoortje op Mechelen trekken de Buffalo’s met een extra dosis zelfvertrouwen richting Londen. Paspoort: check. Goesting om de halve finale te bereiken: double check. (RG)