Gent heeft zijn grond kunnen verdedigen – dankzij 2 goed gemikte schoten van Tarik Tissoudali werd de tegenstander met lege handen op het vliegtuig gezet. “Het is fijn om terug zo betrokken te zijn bij een overwinning. Ook ben ik blij dat we ons energieke spel hebben teruggevonden. Dat was de vorige weken toch iets minder.”
Over zichzelf was de sluipschutter kritischer. “Ik kan altijd beter, maar ik merk dat ik fysiek sterker word en toch al niet meer dood ben in de 70ste minuut”, lachte de Marokkaanse international. Hoe meer ik volledige wedstrijden speel, hoe sneller ik terug op niveau zal zijn. Die korte kapjes onder andere. Nu zit ik aan 70 à 75%. Maar mijn spel zit sowieso vol risico, dat zal altijd zo blijven.”
Die ene pass van Julien De Sart – die heel de verdediging openreet – ging lopen met applaus op alle banken. “Hoe hij dat zag… Da’s typisch Julien. Strak en laag over de grond. Maar ook de aanname was top he", lachte de spits zijn tanden bloot.
Voor de matchwinnaar onder de douche ging, had hij nog dankwoorden de Luikenaar. “Merci beaucoup voor de assist en penalty”, klonk het lief. “Julien stond op de lijst, maar gezien het de laatste minuut was, heb ik gevraagd of ik hem mocht nemen. Gezien het de laatste actie was, dacht ik als een aanvaller.” Blijdschap in zijn ogen, door de goals maar ook het mooie gebaar. (RG)
Wat een speler én mens, die Julien De Sart: met een assist en een daad van barmhartigheid kon hij met een glimlach zijn bed in gaan. “Uiteraard ben ik heel content voor Tarik. Ik kan het goed met hem vinden – we hebben een goede connectie. Zijn goals en de winst – super”.
Met één messcherpe pas spleet hij heel de defensie open. Complimenten droeg hij echter over naar zijn maatje in de spits. “Hij nam de bal ook heerlijk aan en werkte beheerst af.” Toen hadden de Buffalo’s na een aarzelend begin de match goed in handen genomen. “We hebben de basis van ons spel teruggevonden, met veel druk naar voor. De tegenstander hebben we eigenlijk niet veel gezien. Het was niet perfect, maar zeker wel een verdiende overwinning te noemen.”
Om dan op het einde de kers op de taart te zetten – de penalty gunnen aan de Marokkaanse Nederlander. “Het was 'naturellement'. Ik verkies dat onze spitsen een extra doelpunt kunnen maken, nog meer dan dat ik zelf scoor. Het is goed voor hun vertrouwen. Toen hij de bal vroeg, had ik veel vertrouwen in hem.” (RG)